PROJEKT – GOTOWY CZY INDYWIDUALNY?

Oba z tych wariantów mają swoje wady i zalety. Jakie?

Gotowy projekt domu jest zazwyczaj tańszy jeśli chodzi o zakup. Projekty takie są często zrobione w sposób ogólnie zaspokajający wymagania i oczekiwania Inwestora. Zatem projekt gotowy będzie dobrym wyborem w przypadku gdy rzeczywiście spełnia wszystkie oczekiwania estetyczne i funkcjonalne. Tego typu projekty nie są jednak dokumentami, które można złożyć od razu w urzędzie by uzyskać pozwolenie na budowę, bo każdy z nich wymaga procesu adaptacji za którą odpowiedzialny jest zatrudniony projektant. Gotowy projekt domu spełni swoje zadanie, gdy zmian, które Inwestor chce w nim wprowadzić nie ma zbyt dużo, lub gdy zmiany wymuszone przez lokalne przepisy (tzn. decyzja o warunkach zabudowy lub miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego) w sposób drastyczny nie zmieniają jego podstawowych parametrów architektonicznych bądź konstrukcyjnych. W innym przypadku, projekt taki, w wyniku wprowadzonych wielu zmian, często staje się nieczytelny, a jego realizacja na placu budowy okupiona wieloma nieścisłościami lub błędami.

Indywidualny projekt domu - jest zawsze dostosowany do indywidualnych potrzeb inwestora. Zarówno pod kątem wyglądu i estetyki jak również pod kątem funkcjonalnym oraz kosztu budowy. Projekt taki jest gotowy do złożenia w urzędzie jako formalny dokument potrzebny do uzyskania pozwolenia na budowę. Minusem może być wyższy koszt przygotowania oraz czasem dłuższy czas oczekiwania. Należy pamiętać, że pomimo tego iż projekt indywidualny zazwyczaj jest droższy... ten koszt może zwrócić się na etapie budowy. Doświadczony architekt i biuro projektowe będzie w stanie zaproponować rozwiązania techniczne i funkcjonalne dzięki, którym zaoszczędzicie Państwo na np. materiałach budowlanych.

ADAPTACJA PROJEKTU TYPOWEGO

Każdy gotowy (typowy) projekt domu musi zostać poddany adaptacji, czyli procesowi dostosowania go do lokalizacji na wybranej przez Inwestora działce. Adaptacja polegać będzie zatem na dostosowaniu projektu do lokalnych warunków gruntowych, klimatycznych oraz doprowadzeniu go do zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jest to proces niezbędny do uzyskania pozwolenia na budowę.

Adaptacji projektu gotowego może dokonać jedynie uprawniony projektant, pełniący samodzielną funkcję techniczną w budownictwie. Osoba ta, podejmując się adaptacji formalnie bierze na siebie pełną odpowiedzialność za kompletność i poprawność dokumentacji projektowej, w tym za jej zgodność z normami i przepisami budowlanymi obowiązującymi w dniu składania projektu do zatwierdzenia, nawet wtedy gdy nie dokonuje prawie żadnych zmian w projekcie. Projektant dokonujący adaptacji przejmuje na siebie obowiązki z tytułu sprawowania nadzoru autorskiego.

KOTŁOWNIA NA PALIWO STAŁE - WYMAGANIA

Większość projektów typowych zakłada ogrzewanie kotłem gazowym. Tymczasem wielu inwestorów decyduje się (z różnych powodów) na zastosowanie kotła na paliwo stałe. Wymaga to jednak przeprojektowania instalacji grzewczej oraz dostosowanie pomieszczenia kotła do odpowiednich wymagań technicznych.

Wymogi jakim powinny odpowiadać kotłownie na paliwo stałeokreślają między innymi aktualne Warunki Techniczne oraz Polska Norma nr PN-87 B02411 ”Kotłownie wbudowane na paliwo stałe”. Dla większości domów jednorodzinnych wystarczająca moc kotła na paliwo stałe nie przekracza 25 kW. Podstawowe wymagania dla kotłów o tej mocy i pomieszczeń, w których się je instaluje są następujące :

- kocioł powinien być umieszczony w wydzielonym pomieszczeniu (zalecane jest możliwie centralne usytuowanie względem ogrzewanych pomieszczeń),

- skład paliwa dla kotła powinien być umieszczony w wydzielonym pomieszczeniu technicznym w pobliżu kotła lub w pomieszczeniu, w którym znajduje się kocioł,

- minimalne wymiary pomieszczenia kotłowni nie są jednoznacznie określone. Wielkość pomieszczenia kotłowni oraz lokalizacja kotła powinny umożliwić swobodny dostęp do jego ścian w czasie czyszczenia i konserwacji. I tak:

- odległość tyłu kotła od ściany nie powinna być mniejsza niż 0,7 m,

- odległość od boku kotła do ściany nie powinna być mniejsza niż 0,5 m,

- przód kotła powinien się znajdować w odległości nie mniejszej niż 2,0 m od ściany przeciwległej,

- wentylacja nawiewna pomieszczenia kotłowni powinna odbywać się za pomocą niezamykalnego otworu o przekroju minimum 200 cm2 o wylocie do 1,0 m nad poziomem podłogi. Wentylacja wywiewna powinna być realizowana kanałem wywiewnym z materiału niepalnego o przekroju minimalnym 14 x 14 cm z otworem wlotowym pod stropem pomieszczenia kotłowni. Kanał wywiewny powinien być wyprowadzony ponad dach i umieszczony w pobliżu komina. Na kanale wywiewnym nie należy lokalizować urządzeń do zamykania,

- kotły grzewcze na paliwo stałe mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego - dymowego. Przekrój kanału dymowego powinien wynosić wg normy 20x20 cm – wymiar ten powinien jednak odpowiadać mocy kotła i zaleceniom producenta (zwykle jest to ok. 300 cm2),

- podłoga w kotłowni powinna być wykonana z materiałów niepalnych lub obita blachą stalową grubości 0,7 mm na odległości minimum 0,5 m od krawędzi kotła. Kocioł powinien być umieszczony na fundamencie wykonanym z materiałów niepalnych, wystającym 0,05m ponad poziom podłogi i okrawędziowanym stalowymi kątownikami,

- w pomieszczeniu kotłowni powinien być przewidziany wpust podłogowy podłączony do kanalizacji.